የመምጣትህና የዓለሙ ፍፃሜ ምልክቱ ምንድን ነው? (ማቴ 24፡4)

መጋቢት 12 ቀን 2006 ዓ.ም. 

መ/ር ሰሎሞን መኩሪያ 

በቅዱስ ወንጌል የመምጣትህና የዓለሙ ፍፃሜ ምልክቱ ምንድን ነው? (ማቴ 24፡4) ብለው የጠየቁት የእጁን ተአምራት ተመልክተው፣ የቃሉን ትምህርት ሰምተው፣ ሁሉን ትተው ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ከዋለበት የዋሉ፣ ካደረበት ያደሩ፣ ትምህርት ተአምራት ያልተከፈለባቸው፣ ቅዱሳን አባቶቻችን ሐዋርያት ናቸው፡፡ እነርሱም የተናገራቸውን ሰምተው ለብቻቸው ሲሆኑ በሚያድሩበት በደብረዘይት ተራራ ላይ ጌታ ሆይ ንገረን ይህ መቼ ይሆናል የመምጣትህና የዓለሙ ፍፃሜ ምልክቱ ምንድን ነው? ብለው ጠየቁት። በዚህ ክፍለ ንባብ ሐዋርያት ሶስት ነገሮችን ጠይቀውታል፡፡

1. ምልክት

2. ጌታችን ዳግመኛ ለፍርድ መምጣቱን

3. የአለም ፍጻሜ

1. ምልክቱ ምንድን ነው?

ቅዱሳን አባቶቻችን ሐዋርያት የክርስቶስን ዳግም ተመልሶ መምጣትና የዓለምን ፍጻሜ ለመረዳት ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስን የጠየቁት ጥያቄ “የመምጣትህ ነገር ምልክቱ ምንድን ነው?” የሚል ነበር። ጌታችንም ለቅዱሳን ሐዋርያት ሲመልስላቸው እንዲህ አለ “ብዙዎች በስሜ እኔ ክርስቶስ ነኝ ብለው ይመጣሉ ብዙዎችንም ያስታሉ” ይህ የመጀመሪያው ምልክት ነው። ይህም ማለት ከሰው ልጆች ኃይማኖት ይጐድላል ከእውነተኛይቱ ሀይማኖት ብዙዎች ይናወጣሉ (ይክዳሉ)። (ማቴ 24፡4) ስለዚህም “ተጠንቀቁ” ብሏል፡፡ ተጠንቀቁ ማለቱም ከሀይማኖታችሁ አትውጡ (አትካዱ) ማለቱ ነው። ዛሬ እንደምንመለከተው ይህንን የትንቢት ቃል በህይወታቸው የሚፈጸምባቸው ከቀናችውና ከፀናችው ኦርቶዶክሳዊት ተዋህዶ ሐይማኖታቸው ወጥተው በተለያየ ጥቅማጥቅም ተጠምደው ሀይማኖታቸውን የካዱ /መናፍቅ/ የሆኑ አሉ።

ጌታችንም ቀጥሎ ለሐዋርያት እንዲህ አላቸው “ሕዝብ በሕዝብ ላይ መንግስትም በመንግስት ላይ ይነሣሉ በየሀገሩም ረሀብ ቸነፈር የምድር መናወጥ ይሆናል”፡፡ ከዚህ አያይዞ ጌታችን እንዲህ አላቸው ብዙዎች ሐሰተኞች ነቢያት ይነሳሉ ብዙዎችንም ያስታሉ በአህዛብ ላይ ምስክር ሊሆን ይህ የመንግስት ወንጌል በዓለም ሁሉ ይሰበካል፡፡ ይህም ማለት በወንጌል የተነገረውን ነገረ ድህነት ያመነ የተጠመቀ ይድናል፤ ሥጋየን የበላ ደሜን የጠጣ የዘለዓለም ህይወት አለው የሚለውን አልሰማንም እንዳይሉ ለፍርድ እንዲሆንባቸው፣ ባላመኑትም ዘንድ ወንጌል እንደሚሰበክ ተናገረ። ዛሬም ይህ ሊፈፀም አህዛብ እንኳ ሳይቀሩ ወንጌሉን እንመራመረው ብለው በቤታቸው አኑረውት ይገኛል፡፡ (ማቴ 24፡14)

ከዚያም ጌታችን ለሐዋርያት እንዲ አላቸው “ከዐመፅ ብዛት የተነሣ ፍቅር ከብዙዎች ዘንድ ትጠፋለች”። (ማቴ 24፡12) አመፅ ለእግዚአብሔር ሕግ አለመታዘዝ ነው። ከዚህ የተነሣ ፍቅረ እግዚአብሔር ትቀዘቅዛለች፤ ማለትም ስለ ፍቅረ እግዚአብሔር ብሎ በእውነት ማገለግል፣ በቅድስና በመንፈሳዊነት መዘመር፣ መቀደስ፣ መስበክ፣ የተለያየ መንፈሳዊ አገልግሎት ማገልገል እየቀነሰ ይሄዳል፡፡ ሁለተኛም ፍቅረ ቢፅ (ወንድምን መውደድ) ይቀንሳል። ስለዚህ ሰውን ከመውደድ ይልቅ ገንዘብን ስልጣንን መውደድ ይቀድምና እርስ በእርስ መጠፋፋት ይሆናል፡፡ እነዚህን እና በምዕራፉ የተጠቀሱ ምልክዮችን በተመለከታችሁና በሰማችሁ ጊዜ በሀይማኖት እና በምግባር ፅኑ ብሎ አዘዛቸው። “እስከ መጨረሻው የፀና እርሱ ይድናል” (ማቴ 24፡13) እንዳለ፡፡

2. ጌታችን ዳግመኛ ይመጣል

ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ከባህርይ አባቱ ከአብ፣ ከባህርይ ህይወቱ ከመንፈስ ቅዱስ ሳይለይ በተለየ አካሉ ከእመቤታችን ከቅድስት ድንግል ማርያም ከሥዋጋ ሥጋ ከነፍሷ ነፍስ ነስቶ በህቱም ድንግልና ተፀንሶ በህቱም ድንግልና ተወለደ፤ ዓለሙን ለማዳን መከራን በመቀበል በመልዕልተ መስቀል ተሰቀለ። ሞተ ተቀበረ። መቃብርን አጥፍቶ በስልጣኑ በተነሳ በ40ኛው ቀን በክብር አረገ። እንዲሁ እንዳረገ ዳግመኛ ተመልሶ ለፍርድ ይመጣል። (ማቴ 2፡1 ማቴ 3፡17 ማቴ 27፡1 ሐዋ 1፡9-12) ተመልሶ ሲመጣ በመጀመሪያ እንደመጣበት ባለአመጣጥ በትህትና መከራ ለመቀበልም አይደለም፤ በክበበ ትስብእት (በለበሰው ሥጋ) በግርማ መለኮት ከባህርይ አባቱ ከአብ ከባህርይ ህይወቱ ከመንፈስ ቅዱስ ጋር ቅዱሳን መላእክቱን አስከትሎ ለፍርድ ይመጣል። ቅዱስ ዳዊት በመዝሙሩ (49፡2-4) እንደተናገረ “ከክብሩ ውብት ከጽዮን እግዚአብሔር በግልፅ ይመጣል፣ አምላካችን ዝም አይልም፣ እሳት በፊቱ ይነድዳል፣ በዙሪያውም ብዙ ዐውሎ አለ፣ በላይ ያለውን ሰማይ ምድርንም በሕዝቡ ለመፍረድ ይጠራል፡፡”

በተጨማሪም ጌታችንም በቅዱስ ወንጌል ተመልሶ ለፍርድ የመምጣቱን ነገር በምሳሌ ሲያስረዳ እንዲህ ብሏል፡፡ “የሰው ልጅ (ክርስቶስ) በጌትነቱ ቅዱሳን መላእክትን ሁሉ አስከትሎ በሚመጣበት ጊዜ ያን ጊዜ በጌትነቱ ዙፋን ይቀመጣል፡፡ አህዛብ ሁሉ በፊት ይሰበሰባሉ እረኛም በጎችን ከፍየሎች እንደሚለይ እየራሳቸው ይለያቸዋል በጎችን በቀኙ ፍየሎችንም በግራው ያቆማቸዋል፡፡” (ማቴ 25፡31-33) መልካም የሰሩትን በቀኙ ከቅዱሳን አባቶቻችን ጋር በመንግስተ ሰማያት እንዲቀመጡ ያደርጋቸዋል። በአንጻሩ በፍየል የተመሰሉ ኃጥአንን በግራ ያቆማቸዋል። በሀይማኖት የሚሰራው በጐ ሥነ–ምግባር ጐድሎባቸው በመገኘታቸው ለሰይጣንና ለሰራዊቱ ወደ ተዘጋጀ ወደ ዘለዓለም የጥፋት ቦታ ገሀነም እሳት ይጣላሉ፡፡ (ማቴ 25፡46) እንዲህ ያለውን ፍርድ ለመስጠት ተመልሶ ይመጣል። ስለዚህ በክርስቶስ ክርስቲያን በወልድ ውሉደ እግዚአብሔር የተሰኘን በ40 ቀን በ80 ቀን ከአብራከ መንፈስ ቅዱስ ከማህፀነ ዮርዳኖስ በጥምቀት የተወለድን ክርስቲያኖች ሊፈርድልን እንዳይፈረድብን በሀይማኖታችን ፀንተን በጐ ሥነ–ምግባር ይዘን ንስሐ ገብተን ሥጋ ወደሙ ተቀብለን ተዘጋጅተን ልንጠብቅ ያስፈልጋል፡፡

3. የዓለሙን ማለፍ (ፍፃሜ)

አምላካችን ቅዱስ እግዚአብሔር ይህንን የሚታየውን ዓለም የማይታየውንም ዓለም እመኀበ አልቦ ሀበቦ ካለመኖር ወደ መኖር እንዲሁ አመጣው፣ ሰማይን ያለ ባላ ምድርን ያለ ካስማ በውሃ ላይ አፀና፤ በውስጡ የሚኖሩ ፍጥረታቱንም በመግቦቱ በጠብቆቱ አልተለየውም ደግሞም በዕለተ ምፅአት እንዲሁ ይህንን ዓለም ወደ አለመኖር ያሳልፈዋል፡፡

ስለ ዓለም ፍጻሜ ሲያስረዳ ቅዱስ ዳዊትም እንዲህ ብሏል “አቤቱ አንተ አስቀድመህ ምድርን መሠረትህ ሰማያትም የእጅህ ሥራ ናቸው፡፡ እነርሱ ይጠፋሉ አንተ ግን ትኖራልህ ሁሉ እንደ ልብስ ያረጃሉ እንደ መጐናፀፊያም ትለውጣቸዋለህ ይለወጡማል”። (መዝ 101፡25-26) ስለዚህ በዓለም ውስጥ ያለው እና ዓለሙ በሙሉ ያልፋል፤ ይጠፋል። ሌላ የማያልፍ ዓለም ይገለጣል። ቅዱስ ጴጥሮስም በመልእክቱ (2ጴጥ 3፡10) “ሰማያት የሚነዋወጡባትና የሚያልፍባት ቀድሞ የነበረው ፍጥረት ሁሉ በእሳት ነበልባል የሚቀልጥባት ምድርና በእርስዋ ላይ ያለው ፍጥረት ሁሉ የሚቃጠልባት የእግዚአብሔር ቀን ግን እንደ ሌባ ድንገት ትመጣለች” ብሏል፡፡ እንግዲህ ዓለሙም በዓለም ውስጥ ያለው ሥልጣኔው፣ የሥጋ ፈቃዳት የአይን አምሮት ሁሉ የሚያልፍ የሚጠፋ የሚሻር ከሆነ በዚህ የሚያልፈው ዓለም እየኖርን ወደ ማያልፈው ዓለም መሸጋገሪያ የሚሆነን መንፈሳዊ ሥራ (የነፍስ ሥራ) ልንሰራ ያስፈልጋል፡፡

በአጠቃላይ ጌታችን አምላካችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ በደብረ ዘይት ለሐዋርያት የመምጣቱን ምልክት ከነገራቸው በኋላ እነርሱ ደግሞ የሚድኑበትን ማለትም ሀይማኖታቸውን እንዲያፀኑ ከመከራው የሚያመልጡበትን ነገር እንዲህ በማለት ነግሯቸዋል፡፡ “ያን ጊዜ በደጅ ያሉ ወደ ተራሮች ይሽሹ” (ማቴ 24፡16) ይህ ምሳሌ ነው ትርጓሜውም ተራራ ከምድር ከፍ ያለ ቦታ ነው የውሃ ማጥለቅለቅ የእሳት አደጋ በሆነ ጊዜ ተራራ መሸሻ ነው፡፡ በተራራ የተመሰለች እመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም ናት። (መዝ 47፡2) ወደ እመቤታችን ይሽሹ ማለትም በእመቤታችን አማላጅነት ይታመኑ (ውዳሴ ማርያም ይድገሙ) ማለት ነው። ከእመቤታችን ቀጥሎ በተራራ የተመሰሉ ቅዱሳን ናቸው። (መዝ120፡1) ስለዚህ በቅዱሳን ቃልኪዳን ይታመኑ ማለት ነው፡፡

በሌላ ትርጓሜ ተራራ የተባለች ቅድስት ቤተክርስቲያን ናት። (መዝ14፡1) ስለዚህ ወደ ቤተክርስቲያን መሄድን እንዳናስታጉል፣ በቤተክርስቲያን የሚፈተተውን ቅዱስ ሥጋውን፣ የሚቀዳውን ክቡር ደሙን ንስሐ ገብተን እንድንቀበል እና በዚህም የጌታችንን መምጣት እንድንጠባበቅቅ አዘዘን። እንደ ጌታችን ትዕዛዝ ተዘጋጅተን እንድንኖር የእመቤታችን የቅድስት ድንግል ማርያም አማላጅንት የቅዱሳን ፀሎት የመላእክት ፈጣን ተራዳኢነት አይለየን፡፡ አሜን፡፡